Hoe vinden we weer de wind in de rug als het gaat om leven in verscheidenheid en hoe doen we dit in het basisonderwijs? Daar waar kinderen samen leren, vriendschappen sluiten en ervaringen op doen die een leven lang mee gaan. Hoe doen we dit samen met leerkrachten, directie, kinderen en hun ouders? Hoe zorgen we ervoor dat er ruimte ontstaat om elkaar te zien en te horen? 

No guts no glory is een kunstproject ter bevordering van inclusie binnen het basisonderwijs. Met een divers en dynamisch team beeldend kunstenaars, muzikanten en theatermakers dompelen we de school onder in de kracht van diversiteit. We realiseren voor alle betrokkenen een passend aanbod wat kan bestaan uit een training, theatervoorstelling, kunstinterventies, workshops, bouwen van een kunstinstallatie en uiteindelijk een expositie en feest. Familieverhalen van kinderen zijn uitgangspunt. Door deze te vangen, zichtbaar te maken en vorm te geven willen we dat men elkaar beter leert kennen en er ruimte ontstaat voor verschillen en overeenkomsten. De oordeelloosheid van kunst is de kracht, de verhalen zijn de verbinding. 

Onze inspiratie ligt bij de verhalen tussen de verschillende generaties. Wat weten kinderen of kleinkinderen van hun opa’ s, oma’ s, vaders en moeders? Familieverhalen die al generaties bestaan kunnen belangrijk zijn in het ontsluiten van belangrijke waarden en tradities. Dit kan een nog vollediger perspectief geven op de achtergrond van kinderen. Verhalen bieden perspectief om méér te zien van iemand.  

Tot slot. Inclusie vraagt moed. Kijken buiten je eigen kaders, vanuit een ander wereldbeeld. Wij vertrouwen op de moed van betrokkenen en zullen op laagdrempelige en innovatieve wijze daar aanspraak op doen. Onze jarenlange ervaring in het werken op asielzoekerscentra, buurten met een grote culturele diversiteit en tevens ons brede netwerk bieden een stevig basis voor het realiseren van innovatief en kwalitatief sterk project.

Sociale contacten worden steeds homogener en mensen stappen minder uit hun comfortzone.
Inleven in elkaar is belangrijker dan ooit en vraagt moed, in het klimaat van polarisatie waarin we nu leven. 

HALLEH GORASHI, HOOGLERAAR DIVERSITEIT